Rozpostarty w fotelu plakalem,
Gdy Tuco biegal po cmentarzu.

( Matko legionistow wszystkich czasow
Spokojną ręką gładząca przerażone twarze
W swym cichym domu pod ziemią
Oczekujesz dzieci nieczystych, zhanbionych twą pychą i żądzą.
Wojno przeklinam cię w prezydentach,
marszalkach, ministrach i królach.
Przeklinam w tradycji, honorze i przodkach,
w narodach, granicach, plemionach.
W religiach, postępie i racji.
Przeklinam twe klamstwa, zniewagi, obłudę,
Twe zabojstwa, męczarnie, grabieże.
I w sobie przeklinam cie wojno,
Bo lękiem me oczy zasnuwasz
A przyszlosc malujesz mi czarną
Mych dzieci, mych wnuków, prawnuków. )

Tysiące swieżych grobów
Wokół kamiennego placu
I nie można nic tutaj znaleźć
I nic zrozumieć nie można