Lustro


Pęknięte szkło
A w tle tła tło
Morska piana
Deszcz i fala
Czarne chmury
Gromom wtóry
Burzy kieca
Piach podnieca
Plaża, lustro
Wokół pusto
W oku piach
Więc lustro trach


...
Reszta zranionej dumy Hagar
Stopiona z piaskiem w szkło żarówki
Z włosami zmieszane ciernie
Wątpliwą ozdobą dla spalonej twarzy
Nagle Bóg Matce wskazuje studnię
I pcha ją tam okrutnie
A milczące dziecko uwikłane w krzew
Też nie będzie ofiarą



.