Ogród dziczeje, gdy ogrodnik się leczy

Oset przy róży wschodzi i się podkochuje

I choć widzi się rzadko we florze te rzeczy

Chwast uczucia róży w końcu dostępuje

Piękno Wielkiej Wojny (Wrogom spadochronu)

Będziemy ginąć ginąć
Za waszą dobrą minę

Będziemy płakać płakać
Wolimy to, niż skakać

Będziemy płonąć płonąć
By czuć szacunku gorąc

Będziemy tęsknić tęsknić
Do tej wojennej rzeźni

Deiluzjonista

O godzinie szesnastej czasu miejscowego

Zjawili się kosmici porwać Boga mego

Wyjaśnili mi zwięźle swoją gładką mową

Że skoro go już nie ma, to porwać go mogą

Poczęli kołderkę zdzierać z tego prawie truchła

Mówię im, że go nie ma, lecz nie chcieli słuchać

Spakowali garść wiórów w hermetyczny słoik

Poklepali grzbiet Książki, wrócili do swoich

Znowu moje serce zakrzepło od smutku...

Niemożliwe, Bóg wchodzi, śmieje się...

Kurczę! Był w ogródku!