Bądź spokojny mały

Świat nie chce twojej zguby

Jeśli chcesz, chwycę cię za rękę

Spójrz, kwitną leśne kwiaty 

Próchnieją pnie pełne życia

Słońce prześwieca przez chmury 

Niewiedzy, co się perli jasnością

I obłoki buczyn przedwiecznych

Czy drżysz z zimna

Czy od wzruszenia

Poprawię ci włosy nieliczne

Popatrz lecą ptaki

Nie pytają nikogo o cel

A układają się w senne obrazy

Tak, możesz odcisnąć dłoń

W glebie pachnącej wszechświatem

I możesz łzę wytrzeć w kamyk

Który nikogo nie rani

Bądź spokojny mały