To akurat skóra
Spalona miotaczem ognia
Ale jeszcze żywa
Każda spalona komórka
Z zamkniętym w niej bólem
O której ktoś zadecydował
Że ma być spalona
Skóra, która nie wiedzieć, czy jest nią, czy nim
Skóra, która o własnych siłach
Wychodzi z piwnicy
I krzyczy
