A gdyby jutro

Zastąpić dzisiaj

Filiżankę umytą łzami

Wypełnić aromatem kawy

"Kiedy" zamienić w smacznego

Lęk uspokoić

W kołysce czułości

Płatkami róży obłożyć

Rany po jej kolcach

I kroki przejść

Których wciąż brakuje

Po długiej krawędzi

Dachu słowa rozumiem

Lecz dzisiaj po prostu chce być krótko

I zawsze chce przechodzić w jutro

Jakby chciało pozwalać się winić

Za nasze gesty, których nie umiemy uczynić