Sen nad tobą, pod tobą i w tobie
Sen jest tak dobry
I Endymionie, nie rani
Przybiegnę w słowików porze
Pośród nieba granatowych włosów
Jasne skłonię oblicze
Obsypię pocałunków zorzą
Tylko nie myśl, nie czuj już więcej
Bo cóż możesz mi ofiarować
Ponad świata tego zwyczajność
I ponad człowiecze ręce
